Filippijnen
Door: Elles Kaercher
Blijf op de hoogte en volg Elles
14 April 2011 | China, Qingdao
Zo, daar ben ik weer!! Helemaal opgeladen van onze heerlijke vakantie in de Filippijnen!!
Jeetje, wat een verhalen hebben we nog allemaal te delen zeg, het is zo veel dat ik gewoon moeite had te beginnen.
In december hebben we drie geweldige weken met Petra gehad. We hebben o.a Kerst gevierd, zijn naar Beijing geweest en hebben (niet te vergeten) ons eigen Nieuwe jaar gevierd!
In februari hebben we drie heerlijke weken met Jeroen en Maria gehad! Met hen o.a het Chinese Nieuwe jaar ingeluid en één van de hoogste heilige bergen van China beklommen; Tai Shan!
And at last but not least een super leuke week met Piet en Caleta! Caleta is het beste vriendinnetje van Lente, toen ze hoorde dat ze naar China kwam viel ze zowat steil achterover! Lente en Verdi mochten een paar dagen extra vrij van school en Caleta mocht een paar dagen met hen mee naar school.
Gewoon ongelooflijk dat al deze mensen werkelijk gekomen zijn. Ik zal er in de volgende verhaaltjes tot in de finesses over uitwijden!!
Voor dat we naar China vertrokken heeft Daniël heel veel moeite gedaan een jaarvisum voor ons te regelen. Dat bleek niet zo gemakkelijk als ZZPer met gezinnetje.
Na heel wat gepuzzel heeft hij een jaarvisum voor ons weten te regelen met de clausule eens in de drie maanden het land uit te moeten. Dat was wel even slikken.
Nou, daar zijn we helemaal van teruggekomen! Het is achteraf namelijk gewoon helemaal te gek het land uit te ‘moeten’ met de kans in het Paradijs terecht te komen!!
De eerste keer zijn we naar Korea geweest. Even op en neer, met een nachtje in een Guesthouse. We kwamen in een heel erg aardig gezin terecht met kinderen in dezelfde leeftijd als Lente en Verdi.
Ze konden goed met elkaar overweg en mochten met hun Wii spelen! Dat kwam goed uit want we waren daar precies op Verdi zijn verjaardag.
Geen enorm groot feest, maar hij kan wel zeggen dat hij op zijn vijfde verjaardag in Korea en China is geweest. Het feestje heeft hij later thuis met zijn klasgenootjes gevierd!
Hoe leuk ook, nu dachten we het ff echt goed aan te pakken. De kinderen hadden precies een week vrij op het moment supréme. Toen we hoorde van de Filipijnen dachten we; hmm, dat klinkt goed….
Na een beetje op het Internet gesnuffeld te hebben kwamen we uit op het “Backpackers Hostel Moalboal” in Cebu.
En wat een vrijheid! Voor een goede vlucht moesten we de kinderen een dagje van school houden. We hadden al geboekt, dus waren we laat dit door te geven aan school.
Maar oooh, ze waren zo blij met mijn mailtje. Dat stelde ze echt op prijs!Ze zeiden; "natuurlijk is het goed, het is altijd goed, maar we vinden het heel fijn als je het even doorgeeft"!!
Had ook heel anders gekund nietwaar?
Dus donderdag direct uit school met de taxi naar het station. Vijf uur in de trein naar Beijing en vervolgens als een jekko naar het vliegveld. Eén uur s’nachts op één April vertrokken we naar Manilla, waar we in de ochtend een overstap naar Cebu hadden.
Aangekomen bedacht Daniël zich dat hij ergens gelezen had dat er weinig of geen pinautomaten zijn. En ja, hij had gelijk, de dichtstbijzijnde was in CarCar twee uur verderop.
Gelukkig had onze hospita een meevaller voor ons in petto. We hoefden maar de helft van de prijs te betalen! Het carren naar CarCar konden we dus gelukkig de volgende ochtend doen. Wel een mooie reis overigens. Je kijkt je ogen uit en hebt constant het idee in een film te rijden. Wel houten billen op het eind…haha..
Of dit nog niet genoeg was, stelde ze ook gelijk voor op de kinderen te willen passen als we bijvoorbeeld wilde duiken. Dit hebben we natuurlijk gelijk in onze achterhoofd gehouden!
De kinderen hadden het gelijk naar hun zin met haar VIJF kinderen en heel anders als in China spreekt ook echt iedereen Engels dus gingen ze gelijk met elkaar aan de haal!
Fantastisch gewoon. Een zandweggetje voor de deur en allemaal strandjes, met overal spelende kinderen…
De eerste avond hebben we even bij de buren gegeten, we zaten namelijk downtown.
Ons straatje was vol met restaurantjes, barretjes en niet te vergeten duikscholen.
Duurde niet lang of er kwamen allemaal verkopertjes bij ons tafeltje met de meest prachtige kettinkjes.
Wat we niet zo slim hebben aangepakt is te beloven van ieder een kettinkje te kopen zodra we gepind hadden. Dit met het gevolg dat we de hele week omringd werden door groepen meisjes en vrouwen die wat wilde verkopen. “You prommissed” zeiden ze steeds, met van die lieve gezichtjes. Wij wilde natuurlijk niet weer naar CarCar carren dus konden we ze even afwimpelen tot de laatste dag. Wederom weer hordes om ons heen, gelukkig waren ze allemaal even lief dus was het eigenlijk wel gezellig. We zijn zeker met twintig kettinkjes thuisgekomen en moesten de muntjes bij elkaar schrapen om weer in Cebu te komen…haha
Daar ligt nog wel een goudmijntje denken we…een ‘geldopname’ punt openen…beetje provisie vragen voor iedere opname en je loopt volgens ons gewoon binnen.
Al hoewel, dit wel gevaarlijk zal zijn, dikke kans dat je beroofd word.
Tijdens onze vakantie is het barretje naast ons namelijk beroofd voor een paar Peso’s en op de terugreis zagen we dat in Cebu iedere bank dik bewaakt word door agenten met zwaar geschut! Iedereen (voornamelijk goed te zien in Cebu) is duidelijk heel arm, dat was wel heel confronterend. Maar wij en de andere toeristen hadden waarschijnlijk heel wat meer geld uitgegeven als we wat makkelijker over onze middelen hadden kunnen beschikken.
Ondanks het gebrek aan geld ogen de mensen wel gelukkig. Aan voedsel en andere eerste levensbehoeftes is geen gebrek. Alles vers te krijgen!
Heerlijk weer, prachtige witte stranden, lichtblauwe zee waar je fantastisch in kunt snorkelen! Je ziet er vissen in alle soorten, maten en kleuren. Heel veel koraal en we hebben zelfs grote schildpadden gezien!
Daan en ik hebben tien jaar geleden in Australië onze padi gehaald en hebben nu voor het eerst weer gedoken! Super! Lente en Verdi mochten mee naar een feestdag van de plaatselijke school en waren helemaal blij toen we elkaar weer zagen.
De andere dagen hebben we met zijn allen veel gesnorkeld, geluierd en gegeten.
We waren wel allemaal verbrand op onze rug, vooral Verdi….hmhmerg..
Het meest paradijselijke waren toch wel de watervallen. We hebben er twee bezocht op verschillende plaatsen. Echt als in een droom gewoon!!
Vooral de eerste. Er was een mooi pad naartoe met steeds een verscholen trap waar er weer een waterval te vinden was. En helemaal niet erg toeristisch nog!!
De plaatselijke bevolking woont er omheen en hebben wel voor wat tafeltjes gezorgd waar je kunt zitten en wat eten en drinken kunt bestellen.
Maar niet eens bij alle watervallen!
De tweede was ook geweldig maar niet zo sprookjesachtig, deze was wel 100 meter hoog en kon je vanwege de kracht bijna niet achter komen. (ik ten minste niet).
Wel heel spectaculair om daar te zwemmen, je kon jezelf met touwen van de ene kant naar de andere trekken.
Vlakbij hebben we gevist. Lachen was dat! Ze hebben daar allemaal vispoelen aangelegd waar je een hengeltje kan huren en dus vis kunt vangen.
Welgeteld hebben we er één gevangen, maar we waren er ook in de middag en er was ons verteld dat ze in de ochtend beter happen.
Ja, en toen weer richting huis! Ook wel leuk want we hadden een aparte reis in petto.
We vlogen dit keer namelijk naar Shanghai, daar een nachtje in een hotel en de volgende middag met de slaaptrein naar Qingdao. Een achttien uur durende reis!!
Wat is dat relaxed zeg!! We hadden een kamertje voor ons vieren met twee stapelbedden.
Als je op je bed lag kon je gewoon uit het raampje kijken.
Er was een restaurantje, stroom, wasgelegenheid en de volgende ochtend werden we zachtjes wakkergemaakt…
Thuisgekomen, viel de tweede regenbui! De volgende dag heerlijk Lente…
Jeetje, wat een verhalen hebben we nog allemaal te delen zeg, het is zo veel dat ik gewoon moeite had te beginnen.
In december hebben we drie geweldige weken met Petra gehad. We hebben o.a Kerst gevierd, zijn naar Beijing geweest en hebben (niet te vergeten) ons eigen Nieuwe jaar gevierd!
In februari hebben we drie heerlijke weken met Jeroen en Maria gehad! Met hen o.a het Chinese Nieuwe jaar ingeluid en één van de hoogste heilige bergen van China beklommen; Tai Shan!
And at last but not least een super leuke week met Piet en Caleta! Caleta is het beste vriendinnetje van Lente, toen ze hoorde dat ze naar China kwam viel ze zowat steil achterover! Lente en Verdi mochten een paar dagen extra vrij van school en Caleta mocht een paar dagen met hen mee naar school.
Gewoon ongelooflijk dat al deze mensen werkelijk gekomen zijn. Ik zal er in de volgende verhaaltjes tot in de finesses over uitwijden!!
Voor dat we naar China vertrokken heeft Daniël heel veel moeite gedaan een jaarvisum voor ons te regelen. Dat bleek niet zo gemakkelijk als ZZPer met gezinnetje.
Na heel wat gepuzzel heeft hij een jaarvisum voor ons weten te regelen met de clausule eens in de drie maanden het land uit te moeten. Dat was wel even slikken.
Nou, daar zijn we helemaal van teruggekomen! Het is achteraf namelijk gewoon helemaal te gek het land uit te ‘moeten’ met de kans in het Paradijs terecht te komen!!
De eerste keer zijn we naar Korea geweest. Even op en neer, met een nachtje in een Guesthouse. We kwamen in een heel erg aardig gezin terecht met kinderen in dezelfde leeftijd als Lente en Verdi.
Ze konden goed met elkaar overweg en mochten met hun Wii spelen! Dat kwam goed uit want we waren daar precies op Verdi zijn verjaardag.
Geen enorm groot feest, maar hij kan wel zeggen dat hij op zijn vijfde verjaardag in Korea en China is geweest. Het feestje heeft hij later thuis met zijn klasgenootjes gevierd!
Hoe leuk ook, nu dachten we het ff echt goed aan te pakken. De kinderen hadden precies een week vrij op het moment supréme. Toen we hoorde van de Filipijnen dachten we; hmm, dat klinkt goed….
Na een beetje op het Internet gesnuffeld te hebben kwamen we uit op het “Backpackers Hostel Moalboal” in Cebu.
En wat een vrijheid! Voor een goede vlucht moesten we de kinderen een dagje van school houden. We hadden al geboekt, dus waren we laat dit door te geven aan school.
Maar oooh, ze waren zo blij met mijn mailtje. Dat stelde ze echt op prijs!Ze zeiden; "natuurlijk is het goed, het is altijd goed, maar we vinden het heel fijn als je het even doorgeeft"!!
Had ook heel anders gekund nietwaar?
Dus donderdag direct uit school met de taxi naar het station. Vijf uur in de trein naar Beijing en vervolgens als een jekko naar het vliegveld. Eén uur s’nachts op één April vertrokken we naar Manilla, waar we in de ochtend een overstap naar Cebu hadden.
Aangekomen bedacht Daniël zich dat hij ergens gelezen had dat er weinig of geen pinautomaten zijn. En ja, hij had gelijk, de dichtstbijzijnde was in CarCar twee uur verderop.
Gelukkig had onze hospita een meevaller voor ons in petto. We hoefden maar de helft van de prijs te betalen! Het carren naar CarCar konden we dus gelukkig de volgende ochtend doen. Wel een mooie reis overigens. Je kijkt je ogen uit en hebt constant het idee in een film te rijden. Wel houten billen op het eind…haha..
Of dit nog niet genoeg was, stelde ze ook gelijk voor op de kinderen te willen passen als we bijvoorbeeld wilde duiken. Dit hebben we natuurlijk gelijk in onze achterhoofd gehouden!
De kinderen hadden het gelijk naar hun zin met haar VIJF kinderen en heel anders als in China spreekt ook echt iedereen Engels dus gingen ze gelijk met elkaar aan de haal!
Fantastisch gewoon. Een zandweggetje voor de deur en allemaal strandjes, met overal spelende kinderen…
De eerste avond hebben we even bij de buren gegeten, we zaten namelijk downtown.
Ons straatje was vol met restaurantjes, barretjes en niet te vergeten duikscholen.
Duurde niet lang of er kwamen allemaal verkopertjes bij ons tafeltje met de meest prachtige kettinkjes.
Wat we niet zo slim hebben aangepakt is te beloven van ieder een kettinkje te kopen zodra we gepind hadden. Dit met het gevolg dat we de hele week omringd werden door groepen meisjes en vrouwen die wat wilde verkopen. “You prommissed” zeiden ze steeds, met van die lieve gezichtjes. Wij wilde natuurlijk niet weer naar CarCar carren dus konden we ze even afwimpelen tot de laatste dag. Wederom weer hordes om ons heen, gelukkig waren ze allemaal even lief dus was het eigenlijk wel gezellig. We zijn zeker met twintig kettinkjes thuisgekomen en moesten de muntjes bij elkaar schrapen om weer in Cebu te komen…haha
Daar ligt nog wel een goudmijntje denken we…een ‘geldopname’ punt openen…beetje provisie vragen voor iedere opname en je loopt volgens ons gewoon binnen.
Al hoewel, dit wel gevaarlijk zal zijn, dikke kans dat je beroofd word.
Tijdens onze vakantie is het barretje naast ons namelijk beroofd voor een paar Peso’s en op de terugreis zagen we dat in Cebu iedere bank dik bewaakt word door agenten met zwaar geschut! Iedereen (voornamelijk goed te zien in Cebu) is duidelijk heel arm, dat was wel heel confronterend. Maar wij en de andere toeristen hadden waarschijnlijk heel wat meer geld uitgegeven als we wat makkelijker over onze middelen hadden kunnen beschikken.
Ondanks het gebrek aan geld ogen de mensen wel gelukkig. Aan voedsel en andere eerste levensbehoeftes is geen gebrek. Alles vers te krijgen!
Heerlijk weer, prachtige witte stranden, lichtblauwe zee waar je fantastisch in kunt snorkelen! Je ziet er vissen in alle soorten, maten en kleuren. Heel veel koraal en we hebben zelfs grote schildpadden gezien!
Daan en ik hebben tien jaar geleden in Australië onze padi gehaald en hebben nu voor het eerst weer gedoken! Super! Lente en Verdi mochten mee naar een feestdag van de plaatselijke school en waren helemaal blij toen we elkaar weer zagen.
De andere dagen hebben we met zijn allen veel gesnorkeld, geluierd en gegeten.
We waren wel allemaal verbrand op onze rug, vooral Verdi….hmhmerg..
Het meest paradijselijke waren toch wel de watervallen. We hebben er twee bezocht op verschillende plaatsen. Echt als in een droom gewoon!!
Vooral de eerste. Er was een mooi pad naartoe met steeds een verscholen trap waar er weer een waterval te vinden was. En helemaal niet erg toeristisch nog!!
De plaatselijke bevolking woont er omheen en hebben wel voor wat tafeltjes gezorgd waar je kunt zitten en wat eten en drinken kunt bestellen.
Maar niet eens bij alle watervallen!
De tweede was ook geweldig maar niet zo sprookjesachtig, deze was wel 100 meter hoog en kon je vanwege de kracht bijna niet achter komen. (ik ten minste niet).
Wel heel spectaculair om daar te zwemmen, je kon jezelf met touwen van de ene kant naar de andere trekken.
Vlakbij hebben we gevist. Lachen was dat! Ze hebben daar allemaal vispoelen aangelegd waar je een hengeltje kan huren en dus vis kunt vangen.
Welgeteld hebben we er één gevangen, maar we waren er ook in de middag en er was ons verteld dat ze in de ochtend beter happen.
Ja, en toen weer richting huis! Ook wel leuk want we hadden een aparte reis in petto.
We vlogen dit keer namelijk naar Shanghai, daar een nachtje in een hotel en de volgende middag met de slaaptrein naar Qingdao. Een achttien uur durende reis!!
Wat is dat relaxed zeg!! We hadden een kamertje voor ons vieren met twee stapelbedden.
Als je op je bed lag kon je gewoon uit het raampje kijken.
Er was een restaurantje, stroom, wasgelegenheid en de volgende ochtend werden we zachtjes wakkergemaakt…
Thuisgekomen, viel de tweede regenbui! De volgende dag heerlijk Lente…
-
14 April 2011 - 14:12
Ans Bourouba:
Dag Elles, ook maar weer eens een berichtje uit Omringland. Het is een hele tijd geleden, maar lees wel je verslagen. Wat een reis en wat een ervaring, dit is toch allemaal fantastisch. Ga er een boek over schrijven!
Hier gaat alles goed, heel erg druk, ook op Texel, dus we wachten al op je. Of blijf je daaR/ (zou ik me wel iets bij kunnen voorstellen)
Geniet nog van jullie mooie en kleurijke tijd in het verre oosten, groetjes, Ans Bourouba -
14 April 2011 - 15:31
Janneke:
Hee avonturiers!!
Geweldig Elles, je verhaal. Een plezier om te lezen. Ik wil ook naar de Filipijnen!
groetjes,
Janneke -
14 April 2011 - 16:19
Petra:
oeeeehhhhh dat ziet er allemaal echt fantastisch uit! Daar wil ik ook wel naar toe :-) Leuk stukje en super mooie foto's! dikke kus -
14 April 2011 - 16:57
Jeroentjeee:
Godsallejezus dat ziet er lekker uit zeg! Smaakt t bier goed daniel? -
15 April 2011 - 20:27
Anne-mieke En Henk:
Wauw!!!!!!!!!!!!!!! Jullie reis was al iets om jalours op te zijn, maar zón trippie naar de fillipijnen maak het er niet beter op. Zeker na het zien van de foto's, zit deze bij ons in de top 5 van vakantiebestemmingen! ( We sparen nog wel even) hi,hi. Heerlijk om te lezen dat jullie het zo goed naar de zin hebben en ik hoop dat het volgende uitstapje weer net zo mooi, en leuk is. Prachtige foto's, zeker daar bij de watervallen. En ja, ik denk dat het meisje bij daan toch echt een kerel was. Jullie nog veel plezier! Hier gaat het lekker, tempraturen stijgen naar de 18c van het weekeinde,jawel!! De vakanties van de duitsers zijn begonnen en aankomend weekeinde begint de paas en dit jaar ook het seizoen, dus we kunnen de borst weer nat maken. Zelf gaan we meestal wel even een rondje wandelen op onze vrij dagen en een terrasje pikken, en dat is de afgelopen weken echt geen klacht geweest. In het luuwtje van het terras hebben we al een aardig kleurtje gekregen. (alleen op het gezicht, decolote, en armen hoor) maar genieten volop van de lente! Dat was 'm weer voor nu veel liefs groetjes aan allen kus! henk en anne-mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
